પૃષ્ઠ:Kalyanika - Gu - By Ardeshar Khabardar.pdf/૧૩૯

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
૧૩૨
કલ્યાણિકા
 


ઊગ્યો, તપ્યો ને આભે આથમણે ઊતર્યો
સૂર્ય દિગંત-ઉછંગે રે :
ઉષા સંધ્યાના રંગે રમ્યો ઉમંગે, હાવે
રમશે તારા સિતારા સંગે !
સતાવો હજી શાને, ભલાં ?

દૂર દૂર વીજ ઝબકી છુપાય :
સતાવો હજી શાને, ભલાં ?
આવે આવે આછાં તેજ ને વિલાય :
સતાવો હજી શાને, ભલાં ? ૨

લીંપી ગૂંપીને પેલાં આંગણ અજવાળ્યાં,
ઊંડેરાં હાલ્યાં મારાં સોણાં રે ;
ધારી ધારીને આંખો જોતી રહે મારી, ત્યાં
પાછાં ફરી તે કેવાં જોણાં ?
સતાવો હજી શાને, ભલાં ?

દૂર દૂર મારાં ડગલાં મંડાય :
બોલાવો હજી શાને, ભલાં ?
આવે આવે આછાં તેજ ને વિલાય :
સતાવો હજી શાને, ભલાં ? ૩