પૃષ્ઠ:Kalyanika - Gu - By Ardeshar Khabardar.pdf/૨૬

ઝંખના

૧૩

 

---

ઝાલું વાયુ કેરા વાળ, ફૂંકું સ્વર્ગ ને પાતાળ;
ઊડે કાળ કેરી રાખ, ખુલી જાય ભેદ લાખ;
ખોલે આંખ જરી આશ, હવે થશે આ પ્રકાશ :
⁠ભૂલ્યો ભૂલ્યો રે ભૂલ્યો ભૂલ્યો, ફૂંકી હોલવ્યા અંગાર !
⁠કેમ પામું રે કેમ પામું મારા નાથનાં દિદાર ? ૪

ગૂંથી તારકોની વેલ, સ્વર્ણફળફૂલે લચેલ ;
પ્રાણપંખીડાંના બોલ, મહીં કરી રહે કલ્લોલ ;
કહિંક નાથ કેરી છાય, પલક પલકીને છુપાય :
⁠શોધું શોધું રે શોધું શોધું, આવે ક્યાંથી એ પલકાર !
⁠કેમ પામું રે કેમ પામું મારા નાથનાં દિદાર ? ૫

ઉષા સંધ્યા કેરે કુંડ, મેઘમાળ કેરે ઝુંડ,
ઇંદ્રધનુ તણે મહેરાબ, રજની દિવસને કિતાબ,
જેનાં હાસ્ય રહે રેલાઈ, તે જ ક્યાં ગયો છૂપાઈ ?
⁠ક્યારે ક્યારે રે ક્યારે ક્યારે ફળશે ભક્તના ચિતાર ?
⁠કેમ પામું રે કેમ પામું મારા નાથનાં દિદાર ? ૬

હશે ભીતર કે બહાર ? એનો કલ્પું શો આકાર ?
હુંમાં તુંમાં સૌમાં એ જ, ક્યાંથી નોખું જોવું તેજ ?
વસ્યો કીકીમાં સદાય ; ક્યાં તું અદ્દલ જોવા જાય ?
⁠કોઈ ખોલો રે કોઈ ખોલો મારી કીકીનાં રે દ્વાર !
⁠કેમ પામું રે કેમ પામું મારા નાથનાં દિદાર ? ૭