ધરતીને ધ્યાને ગયો.
ગાયમા ધવરાવે છે.
તુળસીમા ઉછેરે છે
પીપળો પાળે છે
સૂર્યનારાયણ સાચવે છે
ધરતીમા રક્ષણ કરે છે
એટલામાં વાંઝિયા સુતારની છોકરી
ગાય પૂજવા આવી.
ગાય કહે, બેન બેન ! ભાઈ લે ને
ના, બા, ભૂતનો હોય, પ્રેતનો હોય,
ડાકણનો હોય, શાકણનો હોય, કેમ લેવાય ?
ભૂતનો નથી, પ્રેતનો નથી,
ડાકણનો નથી, શાકણનો નથી.
ગાયમા આપે ને લે ને ,
તુળસીમા આપે ને લે ને ,
પીપળો આપે ને લે ને ,
સૂર્યનારાયણ આપે ને લે ને ,
ધરતીમા આપે ને લે ને.
એ તો ભાઈને લઈ ઘેર ગઈ.
મા, મા, ભાઈ લાવી.
ભૂતનો હોય, પ્રેતનો હોય,
ડાકણનો હોય, શાકણનો હોય, કેમ લેવાય !
ના મા, ભૂતનો નથી પ્રેતનો નથી,
ડાકણનો નથી શાકણનો નથી,
ગાયમાએ આપ્યો ને લાવી,
તુળસીમાએ આપ્યો ને લાવી,
પીપળે આપ્યો ને લાવી,
સૂર્યનારાયણે આપ્યો ને લાવી,
ધરતીમાએ આપ્યો ને લાવી.
છોકરાને નવરાવી ધોવરાવી પૂતર પારણે સુવાડ્યો.
છોકરો દહાડે ના વધે એટલો રાતે વધે
રાતે ના વધે એટલો દહાડે વધે
