આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
- રન્નાદેને એમની માએ પૂછવા માંડ્યું ને,
- બોન, આપણે કોઈની તાવડી ખપે નહિ ને,
- ભાખરી સારુ તાવડી માટે
- સૂર્યનારાયણની માને ઘેર જાવ ને.
- રન્નાદે તો સૂર્યનારાયણને ઘેર જાવ ને.
- અમને તમારી તાવડી આલો ને,
- બાંન, બાંન, તારે મોઢે વાત કરીએ તો તું શું જાણું રે !
- તારી માને મોકલ ને !
- રન્નાદે તો ઘેર પાછાં ગયાં ને,
- મા, મા, મને ના કહીને,
- બાંન, તું શરત ઓઢમાં શું જાણું ને
- રન્નાદેની મા સૂર્યનારાયણને ઘેર ગયાં ને,
- "તમારી તાવડી આલો ને."
- "ત્યારે ભાંગી ઠીંકરી. લઉં દીકરી."
- ત્યારે કહે, "વારુસ્તો ને."
- હું રન્નાદેને મોકલું છું ને,
- રન્નાદે તો તાવડી લેવા ગયાં છે ને,
- રોટલા ઘડી તાવડી પાછી મોકલે છે ને,
- આકાશમાંથી બે સાંઢિયા સૂર્યનારાયણે મોકલ્યા ને,
- બીક લાગીને હાથમાંથી તાવડી સરી પડી ને,
- ત્યારે રન્નાદે વીલે મોઢે ગયાં ને,
- "મા, મા, તાવડી ભાંગી ગઈ ને."
- "ત્યારે, બાંન કશી ફિકર નહીં ને,
- શરતે પઠીશું ને."
- ડોશી તો ડોશીને કહેવા ગયાં ને
- "તમારી તાવડી ભાંગી ગઈ ને."
- "ત્યારે બોલ્યાં હો તે કબૂલજો ને."
- સૂર્યનારાયણ ઊગીને આવ્યા ને,
- ભાઈ, તાવડી તો ભાંગી ગઈ ને,
- તમારા તો વિવાહ થયા ને,
- પૈઠણ થઈ ને,
- વિવાહ નક્કી કર્યો ને,
- સૂર્યનારાયણની મા તો કહેવા ગયાં ને,
