પૃષ્ઠ:Kathan Saptashati.pdf/૧૬

મૂલમાં રેડે તે પાંદડાં પીશે.
મુવા નહીં નેં પાછા થઆ (એકનું એક)
મેહાંણાના ભાટ જમે કાલ.
મોટા થાઓ પરણાવીશું.
મોરના ઈંડાં ચીત્રવાં ન હોઅ.
મોસાલ દીવાનેં મા પરશણે
મોહો પરમાંણે ટીલું.
મોર પછવાડે નાગે દીશે.
મોહોડે મીઠું ને પેટમાં પાલી.
મોર પીછે રલીઆમણો.
મોભનાં પાંણી નેવે આવે પણ નેવાંના પાણી મોભે ન જાઅ.
રત વીના ફળ ન હોઅ.
રતન ઊકરડામાંથી છાંટીને લેવું.
રલીઆ ગઢવી શ્યાં ગયા હતા તો કે ઘેરના ઘેર.
રાંડી રૂવે માંડી રૂવે અને સાત ભરથારી મોહો ન ઊઘાડે.
રાંકને ઘેર રતન સાંપડું.
રાંકનો ગોલ.
રાંકનો દુસમન ભીખારી.
રાંડી રાંડને પગે પડી તો કેવું તે વીતું.
રાંડ તને બાવાને દઊં. બાવો કે હું તઈયાર છું તોકે કેહેવાનું પણ આપવાનું નહીં.
રાંધુ વરે નેં બોલું બાહાર પડે.
રાજાના કુંવર રડતા જાંણીને આંબો ન ફળે.
રોતાં પરોણો ને હસતાં અ પરોણો.
રોતી હતી ને પીઅરીઆં મળાં.
રોતું જાઅ તે મુંવાંના સમાચાર લાવે.
લકડના લાડું ખાએ તે પસતાઅ. ન ખાઅ તે પસતાઅ.
લખતાં લઈઓ નેં ભણતાં પંડિત.
લપડાક મારીનેં મોહોડું રાતું રાખવું.
લખમી ચાંલ્લો કરવા આવી તો કે મોહોડું ધોઈ આવું.
લવા ગધીકા ક્યા મુલ તો કે માતેરી હોઅ તો બોત મુલ.
લંઘા ઘરે વીવા તો સરણાઈઓનો ચેંચાટ.