કથનસપ્તશતી
અક્કલ વડી કે ભેંશ
અકરમીનો પડિઓ કાંણો
અગસ્તના વાઅદા (પૂરાથાઅ નહી)
અગ્રે અગ્રે વીપ્ર જટાલો તે જોગી વચેનું કંદ તે આરોગે નંદ
અડબોથનો ઊધારો નહોઅ.
અજાંણીઊને આંધલું બરાબર.
અફીણનો જીવડો સાકરમાં ન જીવે.
અશતરીની મતી પાંનીએ.
અરથ સરા પછી વઈદ વેરી થાઅ.
અભાગ લાગાંને અપાશરે ગઈ (જોરાઈથી ઊપવાસ કરાવીઓ પુજે.)
અબી બોલ્યા ને અબી ફોક.
અણ સમજો બ્રાહ્મણ બમણો હોમ કરે.
અંધારે બાંગ.
અંધારે ગોલ ગલ્યો લાગે.
અંન એનું પુન્ય નેં રાંધનારીનેં ધુમાડો.
આંખો આડા કાંન
આંખો મીંચે તો સદાઅ અંધારૂં.
આખું કોળું શાકમાં ના હોઅ.
આગ લાગે કુવો ન ખોદાઅ.
આગ લાગે તાંહાં શીંચાંણો આગળ હોઅ.
આજકાલ્યનો જોગી ને ઢીંચણ સાંમી જટા.
આંગલીથી નખ વેગલા એટલા વેગલા.
આડે લાકડે આડો વીંધ.
આંધલી ભેંશે મોઢવું દીઠું
આંધલીને પાથરતે વાંહાંણુ થાઅ.
આંધલાંઓમાં કાંણો રાજા.
આંધલા લુલાં સંપે નીભે.
આંધલાના હાથમાં આરશી.
આંધલાની ગાઅને અલાનાં રખોપાં.
