પૃષ્ઠ:KaviDarshan.pdf/૧૧૦

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
૧૦૨:કવિદર્શન
 

2 ૧૦૨ : વિદેશ ન ન ૬ : સાચું, દેવી! તું જ મારી ગરવી ગુજરાત ! નૂતન ગુજ- 1 રાતની મહાસતી ન દ જેવા વટાળિયાને ઝીલી... ડાહીગૌરી : જેટલુ' એછું ખેલાય એટલું સારું, હા !...દૂધ પીવાનુ હજી બાકી જ છે! ન : ગૌરી !...મને કેટલાં વર્ષ થયાં ડાહીગૌરી : ત્રેપન વળી ! કાંઈ વધારે નથી થયાં ! કારજ બાવનના બધા ય વિસ્તાર ! આખી અક્ષરમાળા બાવન

અક્ષરની ! વષે વષે જાણે હું એક એક અક્ષર શીખ્યા. ઇવે ? ત્રેપન એટલે અક્ષરાતીત ! હવે કાંઈ કવ્ય ન રહ્યું ! જો, ગૌરી, ન`દા, નરભેરામ ! હું નાઉ તે ક્ષણે મારે શાક ઘટે નહિં તમને !...રગ !...મહાકાલ ! જય પરબ્રહ્મ !... નમદા ! આખરે જુદાઈ જ ! [ ન`દના પ્રાણ ઊડી જાય છે. ] નરભેરામ ડાહીગૌરી ;

ગુજરાતના સિંહુ પડયો...
( ડૂસકાં સહુ ) મારા...પ્રાણુ...જાય છે...

[ સ’ગીત—પ્રલ બ—સ ભળાય છે : બિહાગમાં, ] 11 નવ કરશેા કાઈ શાક. . નવ કરશે। કોઈ શાક, રસકડાં, યથાશક્તિ કરાવ્યું, સેવા કીધી બનતી; વીર સત્યને રસિક ટેક પશુ, 1155517 અરિ પણ ગાશે દિલથી રસિકડાં, પર નવ કરશેા કાઇ શેાક. રસપાન