પૃષ્ઠ:KaviDarshan.pdf/૧૨૦

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
૧૧૨:કવિદર્શન
 

૧૧૨ : વિનોદ પ્રતિકા ફ્લાય નહિ, ત્યાં સુધી આ મસ્તક પાધડી ન જ 3] ધારણ કરે... વિદ્યાર્થી : અલ્યા, પ્રેમાનંદ ! ભી તે અઢેલીને તુ.ઊંધે છે શું ? શાના પુત્ર ? કાના શિષ્ય ? કઈ ગુર્જરી? પાઘડી શાની? ફરી પાઠશાળામાં ઊંધ આવે એ તા ઠીક ! બધાંયને આવે–ગુરુને અને શિષ્યને ! પણ તું તા વચ્ચે ખેાલી–બબડી પણ ઊઠે છે ! જા, ભાગ, ફરી આવા સહજ...શા તરંગી છાકરા ! ||||| ના પ્રેમાનંદ : હું કયારના સૂતા હતા ?...સ્વપ્ન આવ્યું એ વાત સાચી … પણ ભાઈ ! એ સ્વપ્ન સાચુ પાડવુ છે... વિદ્યાથી : હવે તુ ઊભા થા ! તા તારું સ્વપ્ન ખ`ખેરી શકાય... પ્રેમાનદ : સ્વપ્ન હવે જીવનભર ચાંટયુ...સાચું કરી બતાવ્યે જ ઘી છૂટકા !...પ્રતિજ્ઞા ભલે સ્વપ્નમાં લીધી...પણ તે મેં જ લીધી ને ? I casi sine 1111/j Por Fori ICRE AC-RIFF por Fest Jphers & ??? qZ*!#she is d eliz aide ]e hi bol 1989 •fle! sv1_1 = 2 x 5 ] {ø#127 1938 15 +8 1977*9 ]jp ! job J<e jays a ! vo kop) jp Fus » %10] 2 !! jl[5]+[ go_14% 6 1} || 11/05/