૧૦ : વિદેશન ન એમને સત્તા જોઈએ, ન સાધના એ શા માટે સાથે ? ગૌરી: મારે શું, બાઈ? એ તે। જ લાગે. પણ બહેન ! _!!!!!!!! એમને કાતિ જોઈએ. પછી મેલી તમને—મહેતાજીનાં લેાકા મૂખ નથી. 1, બીજે દિવસે ન્યાત, કાગડા જેવી આંખ ! એ ન સમજે એમ ન માનીશ. એક દિવસ નાગરભેગા ઢેડ બેસાડવા, ઊનુ પાણી ઠંડું પાડવા વરસાદ વરસાવ્યા ! વાત એમ ઉડાડી ૩ મહેતાને તેા માગ્યા મેહ વરસે છે. એ તેા ડીક છે, કાગનું બેસવું અને તાડનું પડવું ! કુદરત કાઈ વાર કૌતુક કરી પણ જાય, ભજન કરે બધું ન બને, હાં કે ? ૩ વર ઃ આપને જે સાચું લાગે તે ખર. અમને તેા કાઈ વાતનુ મારે, એ તે કેમ સહ્યું જોવરાવે છે! તું જ પેઢીમાં કાઈએ કર્યું - કશુ દુઃખ નથી. ગૌરી ઃ તે તન દુઃખ ન હોય ! પણ અમને, ન્યાતીલાને દુ:ખ છૈયાંને એમ અને તેમાં ય જ થાય ને ? નાગરી ન્યાતના પુરુષ ! આમ કરતાલ મછરાં લઈ નાચે દે, રસ્તે ગાતેા જાય, લાકા હસે, છેકરાં કાંકરા ટ્વોને બહેન ! JP ૩ વર ઃ શાને અમારી પેઢી સભારા છે, ગૌરીબહેન ? મહેતાજીની તા પેઢી પણ પ્રભુએ રાખી નથી. હું ચાંલાવિાણી બની ! મારા કામદેવ સરમા મા ભાઈ ગયા ! બિચારી મારી ભાભી ! નાગરી ન્યાત આજે ભલે મહેતાજીને ગાળ આપે ! BA 17,7 [ કુંવરબાઈના અવાજમાં કંપ છે અને એની આંખમાં આંસુ ઊભરાય છે. મહેતાજીને કાઈ વશ જ દેવાતી ગાળ સાંભળવા મહેતાળના કળ્યાં છે? મારા મોંવા ખાપ ! જીવે ત્યાં સુધી સુખે જીવવા જાય ? આખી નાગરી ન્યાતને એ નીચું કહે ને અલી બહેન ! તારી કે મારી સાત છે આવું?
