નસિ‘હ મહેતા : ૧૫ તમારા શામળશા શેઠ ! અને આપની ક્રૂડીના સાતસે રૂપિયા ગણી આપ્યા એટલું જ નહિ, અમારી કેટલી ખાતરખરદાસ્ત કરી ! અને ઉપરથી જે જોઈએ તે માગી લેવા કહ્યું. વાહ, નસિ` ભક્ત ! વાહ શામળશા શેઠ ! દેશદેશાંતરમાં જેની શાખના એક નહિ. પહેલા ભક્ત : તમારા રણ ઉપર અમે અથવા ન શ્ચિત્ત કર્યા પછી તે! અમે આપને અશ્રદ્ઘા બતાવી એ પાપનું પ્રાય- ન નીકળ્યા અને ડગલે ને પગલે આપ ક્રાણુ તે સમજાઈ ગયું. 1ળ નસિંહ : એટલે ? ભક્તજના ! આપને ક્રૂડીના પૈસા ખરેખર મળી 1. ગયા ? અસર ન મળ્યા એની મશ્કરી કરી છે! ? પૈસા ન મળ્યા હોય તા જરૂર કહેજો. દૂધે ધોઈને એ પૈસા હું આપને પાછા આપીશ. હું તે વાપરી નાખુ એવા છુ. પણ... ભક્ત : ભક્તરાજની `ડી ન સ્વીકારાય તા ફાની પછી તે। જ્યાં જ્યાં ગયા ત્યાં ત્યાં સાંભળ્યું કે આપને તે પ્રભુ હાજરાહજૂર છે. લેાકા તા આપના સિવાય બીજા કાઈની ક વાત જ કરતા નથી. બીજો સ્વીકારાય ? નસિંહ : મારી વાત ? મને કશી જ ખબર નથી, ભાઈ ! હું કાણુ વાતના વિષય બનનાર ?!! ત્રીજો ભક્ત : આપે શું શંકરનું તપ કર્યું નરસિંહ : જરૂર. એ ક તપકાના પૂર્વ પો ચોથા ભક્ત : એ જ શંકરે આપને ભગવાનની રાસલીલાનાં દર્શાન કરાવ્યાં, ખરું કે નહિ ? ન હતું ? તપશ્ચર્યાં જ થાય ને ! digit નરસિંહ : ભક્તજના ! કૃષ્ણના હૃદયમાં કૃષ્ણ, શંકરના હૃદયમાં શંકર. દેવ પ્રસન્ન થાય, ત્યારે દેવને ગમતુ’ સદ્દા ય આપે. પ્રભુની રાસલીલા કરતાં વધારે દનીય છવનમાં બીજું હોય પણ ’? રાધાકૃષ્ણની રાસલીલા ના સતત ચિરજીવી ચાલ્યા જ કરે છે. અણુથી માંડી બ્રહ્માંડ વ્યાપી એ ગરખા !
