મ આળખું પણ શું તમે પ્રખ્યાલ હુસેન છે?” પટ, હા, કુંજ ઈકબાલ હુસેન ” “ જાઓ, જાઓ, તમે વધુ કયારથી પખાલ હુસેન થયા તે તે ક્યારના મરી પણ ગયા.” “તા શું તમે પણ એજ માની બેઠા છે ? શું હું જેને અાંગળી ઉપર નચાવુ તેનાજ હાથે માર્યો જાઉં એમ તમે માનો?” “માની તે। નથી શકતા, છતાં તમારા અને તેના ચહેરામાં બહુજ તપાવત છે.” ત્યારે શું ખરેખર હું એવેજ વેશ ધારણુ કરી આગે છું' કે મારા સ્નેહી મિત્ર પશુ મને નથી ઓળખી શકતે?’’ સ, સ, હવે વધુ જાતે કરવી રહેવા ! અને કૃપા કરી મહીંથી ચાલતા પામે, નહીંતે મહુાજ હું પોલીસને એલાવું છું” દુછ નાઝીમ હુસેન એટલી પશુ ન્હાતા રહ્યા કે જાણ્યા પુરૂષ ધારણ કરેલાં વચ્ચે કાઢી નાખ્યા અને પહેરેલી સુ અને દાઢી કાઢી નાંખી સામે ઉભેલ રવા. તેના વસો કાઢી નાખતાં નાઝીમ હુસેન હર્ષાવેશમાં તેને મળે માઝી પડયે, અને આત્મા, - ભલે પધાર્યાં ઈખાલ તમે શલે પા સ, ખસ, હવે રહેવા દો. હમણા તો તમે મને ઘરમાંથી બહાર કાઢતા હતા અને તે કહે છે કે ભલે પધાર્યા,