આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
૨૭
જરીક બેની ઝંપ્યાં'તાં
ને રોણાં એનાં થંભ્યાં'તાં,
પોઢાડીને માતા પાણી પરવાર્યાં.
માડી પાછાં આવે છે
ને ઘરનાં બાર ઉઘાડે છે,
ઘર વચ્ચે બેનડ બા દોટો દઇ રહ્યાં !
ક્યાં ગઈ તારી નીંદરડી !
ને છોડી છો કે ઉંદરડી !
પાંપણને ક્યમ પલનો પોરો નહિ મળે !
કોણ મળ્યાં'તાં ધૂતારાં
ને કોણ મળ્યાં'તાં લૂટારાં !
કોણ અદેખાં સ્વપનાં તારાં હરી ગયાં !
ચાંદો સૂરજ ધૂતારા,
ને વનનાં પંખી લૂટારાં,
