ભી.: કહે છે, કે એ તો ઘણો મગરૂર છે, અને કહે છે કે, એ તો નીર વહી ગયાં.
જુ.: હમ ઊસકી બાબત તુમારે સાથ તકરાર નહીં કરતા હે.
ભી.: શું કહો છો?
જુ.: દુસરા કોઈ ઊનકી પર હરામ નજર કરે તો હમ માર ડાલે, ઓર તુમારે પર હમારી બોત ખુશી હે. તુમારે ચૈયેતો એ જોરૂંકો લે જાના.
ભી: ત્યારે એમ જ કહેને જે તમારે એને રાખવાની મરજી નથી.
ફા.: એસી બાત કોન સાંખેગી?
જુ.: સુનો બુઢ્ઢી એક બાત હે તુમ તેરે હજાર વર્ષ હુઆ ખરાબ કામ કરતે હો ઊસ વાસ્તે તુમેરી સાથ બોલના ભી અછા નહીં.
ભી.: તમે શેલડીનો રશ ચુસી લીધો છે તે હવે તેના કુચા પણ ચાવવા પડશે.
જુ.: થુ, થુ ઓતો કુચા બોત જુના ઓર સડેલા હે, ચલો હમેરી અંદર જાનેકી મરજી હે દેવીકું ઓ ફુલ ચડાનેકું.
ફા.: હમેરેબી ઓ કામ કે બાસ્તે અંદર જાના હે.
જુ.: એસા હોયતો હમેરે જાના નહીં હે.
ભી.: હે ભાઈ હીમત રાખો આ ભર્યા શેહેરમાં એ ડોશી તમારી લાજ નહીં લૈ શકે.
જુ.: હમ અબી કોઈકી બાત નહીં માનેગા હમકું બોત રોજ હુએ ગુલામકી માફક રખતી હે.
ફા.: જાઓતો હમ પીછે આયગે.
ભી.: વાહ! વાહ! જેમ ચમકની લારે લોઢું ચાલે તેમ આ ડોશી જુવાન મરદની લારે કેવી ચાલે છે.
❄❄❄
સ્વાંગ ૭ મો
ભીમડોઃ અરે કોણ બારણાં ઠોકે છે. આંઇ તો કોઇ જણાતું નથી ને બારણાં એની મેળે બોલતાં હતાં કે શું?
હનુમાનઃ ચાલો તમને સઊને બોલાવવા આવ્યો છું.
ભી.: અરે જાને તું વળી કોણ છું મોટા પુંછડાવાળો?
હનુમાનઃ હું હનુમાન છું અને તમે તુરત ચાલો તમારો રાજા, રાણી, કુંવર, કુંવરી,
