હ.: ઠીક છે એ કામ કરવાની, પણ મારી ઇચ્છા છે. હું હાલ ભુખ્યો છું તેથી.(એવામાં ગોસાઈ અને ઠાકોર માંહોમાંહે વાદ કરતા આવ્યા.)
રાજા.: બાવાજી શી રીતે ખોટું છે?
ગોસાંઈઃ સુનો બાબુ, ખોટો નહીં તો ક્યા જબસે ઓ દેવી દેખતી થઇ તબસે હમકું એક આનાબી મીલા નહીં નીલકંઠ મહાદેવકી પૂજા કરેતે હે તોબી.
રાજાઃ તેનું કારણ શું? તે કહેવું જોઈએ.
ગો.: કારણ ઓઈ હે, જો કોઈ પૂજા કરનેકુ આતા નહીં.
રાજાઃ શા વાસ્તે આવતા નથી?
ગો.: સબ પૈસાવાળા હો ગયા. અબ પૂજાકી ગરજ કુંનકુ રહી.આગે કોઈ બંદી ખાંનેસે છૂટતા તો મહાદેવજીસે કુછ માનતા કરતા. કોઈ શાહુકાર ધંધે રોજગારમેં મહાદેવજીકા ભાગ રખતા. અબ કોઈ દેવળ સામાબી દેખતા નહીં, જબ જળ સુક ગયા તબ બગ કહાં જાય? મહાદેવકુ છોડકર અબ મહાદેવીકી ચાકરીમેં હમેરે રહેના હોયગા. પેસા મીલે નહીં તો, અબ ક્યા કરે?
રાજા.: મહારાજ તમારે પૈસા શું કરવા છે?
ગો.: દેખો બડચોદ કેસા બોલતા હે હમેરે બેટા બેટીકા લગ્ન કિયા ચઇતા હે કે નહીં? ફરજ હોતા હે તબ રંડી ખાના પીના કપડાં મંગતી હે કે નહીં, રંડી હમકુ છોડતી હે?
રાજાઃ મહારાજ તમારે વળી બેટા-બેટી છે?
ગો.: હમેરે પરતો પરમેશ્વરકી બડી મહેરબાની હે, બેટે સાત, ઓર બેટી તીન હે.
રાજાઃ તમારા દીકરા કાંઈ વિદ્યા ભણેલા છે?
ગો.: કાય પઢે બાબુ, સાલે કીસીકાય મૂતકા હે એતના બેટા ભય તોબી મહાદેવજીકા પાપ મેરે સીરસેં ઉતરા નહીં.
રાજાઃ મહાદેવજીનું પાપ શું?
ગો.: પાપ નહીં તો ક્યા રોજ ઉઠકર ઝાડુ કાઢના, પખાલ કરના, એતની શિવકી પૂજાબી કોઈ લડકા શીખતા નહીં.
રાજાઃ બાવાજી ધીરજ રાખો અહિ તો સાક્ષાત મહાદેવી આપની ખુશીથી પધાર્યાં છે.
ગો.: બાબુ તુમ અછી બાત બોલતે હો.
રાજાઃ હવે એટલું કરવું રહ્યું છે કે દેવીનો અભિષેક કરવો. અરે ભીમડા એક મશાલ પકડનાર હજામને બોલાવ્યા. વાજાં બજાવનારો અભિષેક કરનાર
