પૃષ્ઠ:Liludi Dharti1.pdf/૧૨૯

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
વિયોગના ઓછાયા વચ્ચે
૧૧૭
 

પૂજ્યભાવ ઊપજ્યો.

‘કોણે કીધું દેવશી મરી ગ્યો છે ?... તમે ભલેની કિયો, પણ મારો માંયલો ઈ માનવાની ના કિયે છ...દેવશી આવશે જ... વે’લો કે મોડો આવશે જ..’ ફરી હાદા પટેલની સ્વગતોક્તિઓ સંભળાવા લાગી.

ગોબરે સમજાવ્યું : ‘દેવશીભાઈ ઘર છોડી ગ્યા તે દિ’થી આતાનું મગજ આવું થઈ ગ્યું છે.’

મુમણાવાડમાં ઊકરડે ઊંઘતાં કુકડાઓએ કૂક રે... કૂક કરીને પરોઢની નેકી પોકારી. તુરત હાદા પટેલ આળસ મરડીને ખાટલામાંથી ઊઠ્યા. ઊજમે રાતે સૂતી વેળા જ નિયમ મુજબ ઓસરીની કોર ઉપર નાનકડી કથરોટમાં પારેવાં માટે જુવાર મૂકી રાખેલી એ લઈને તેઓ ચબૂતરે ગયા.

દૈનિક અખબારોને અભાવે આ ચબૂતરો ગુંદાસરમાં સ્થાનિક સમાચારના ‘ક્લીઅરીંગ હાઉસ’નું કામ કરતો. અહીં હાદા પટેલની જ હેડીના બેચાર ડોસાડગરા પારેવાંને ચણ નાખવા આવતા. તેઓ પૂરા થયેલા ચોવીસ કલાકની ઘટનાઓની સમીક્ષા કરતા અને સમાચારના સાર તારવતા. કેટલીક સંભવિત ઘટનાઓનાં અનુમાનો, અટકળો, અંદાજો વગેરેના ગબારા પણ ચડાવતા.

‘સાંભળ્યું ને ? રાત્રે બાપુની ડેલીએ... ખાખી લૂગડાંવાળા આવ્યા’તા ’

‘શું કામ ?’

‘આવ્યા’તા તો તખુભા બાપુને હાથકડી પેરાવવા, પણ ગલઢાંને નસીબે દરબાર બચી ગ્યા...’

‘એની તી કાંઈ રીત હોતી હશે ? પોલીસનાં મોં ભરી દીધાં... ગિધાના ઘરમાંથી અંતરિયાળ કઢારે કઢાવીને સહુને રાજી કર્યા...’

‘એમ રાજી કર્યે કાંઈ છેડાછૂટકો થઈ જાતો હશે ? પોલીસ