માબાપ તેવાં છોકરાં. ૧૩ હોય તેમ વર્તવા લાગ્યાં, કૅપ્ટન બૅટર્સ જે વિષ મૂકી આપો હતો. તેનો ખાશો ૨૦૦૦૦૦ રૂપિગ્માનો હતો, તેમના શહેરમાં રહેનાર સાથી ધનાઢષ માસની મા મોજશોખથી રહેવામાં સારાં સારાં મિષ્ટાન ખાવામાં, તથા સગૃહસ્થ ગણાવા બહોળે હાયે જેમ કાવ્યું તેમ ખર્ચ કરવામાં આા પૈસા વાપરવાનો તેઓગ્મેનિશ્ચય કર્યો હતો. હમણાં તો મેટવર્ક્સના કુટુંબને તેમના નવા ભપકામાં ડોલતા મૂકી ક લાંડ અને તેના કુટુંબની સાદી પણ બોધદાતા વાતાચ્યાગળ ચલાવીએ. પ્રકરણ ર તું. જે વસ્તુઓ વિષે શોધ અને મનન કરવાની ફરજ છે તે વસ્તુઓ સંબંધી અજ્ઞાનતા દુષ્ટ દુર્ગુણનું કારણ છે. મિ કલાંડે ઘણાં વર્ષ સુધી ખંત રાખી મહેનત કરી પોતાનું ક્ષેત્ર એવું તો સારૂં કર્યું હતું કે તેની સ્થિતિના માણસો સાથે સ રખાવતાં તે તાલેવત હતો. તેનું ઘરબાર, ખામ, ખેતર અને તેના આસપાસની જગા એવી તો કચ્છ અને સુખદાયક હતી કે તે ર- તેથી જતા આવતા મુસાફરો અહિં કોણ રહેછે? એવું પૂછ્યા વગરે મતગળ પગલું ભરતા નહોતા. વટેમાર્યુંઓના જોવામાં ફકત બહારનો ભાગજ આવતો, પણ કલાંના ઘરના અંદરના ભાગની સાથે સરખાવતાં તે બહારનો ભાગ કંઈ સાથી સારામાં સારો નહોતો, ને કદાપિ તૈચ્યાએ કિયું કરી અંદર જોયું હેત તો જે સુખ, કુટ્ટુમ્બની ઐક્યતાથી મોટા ભૂપતના મહેલમાં કે ગરીબની ઝૂંપડીમાં સરખી રીતે ભોગવાય છે. તે સુખશાન્તિનું દર્શન તેમને થાત. મિકલાંડ પોતાના બ્રેકર આને દુનિયાદારીમાં ધંધે વળગા- ડવાની ચિંતામાં પડ્યો હતો. પોતાના ક્ષેત્રની સંભાળ લેવા માટે જ્યો ને પર ચ્યાગળ પુષ્કળ કામ હતું, જેમ્સે મન્મથ શહેરમાં મણિ- કરવી દુકાન કહાંડવાની ઈચ્છા બતાવી, તેથી તેને માટે માલ મંગાવ્યો તથા દુકાન પણ ભાડે લીધી, પરંતુ ભાડે લીધેલી દુકાનના છાપાના એક ભાગમાંથી વરસાદનું પાણી અંદર આવતું હતું, તેથી ત્યાં સુધી એ છાપરાના મહમુક્ત ન થાય ત્યાં સુધી તેમાં રહેવાને ખૂશી
