wa wamin wer અને તે હું પણ તારે માટે દિલમિર છું માટલું બોલી તેણે પોતા- નો હાથ લાંબો કરી પઢીનું કાળું વન ઝાલીને કહ્યું કે મારો શોક ક રવાને માટે તારે સાફ ઋાના કરતાં મહું સારૂં ગવન આવશે, પરંતુ મને માલૂમ છે કે તું તે વિશે વિચાર કરતી નથી, અને તે- લાજ માટે સાળા રતાં પણ હું તને વધારે કીમતી ગણુંછું, મારી ચાકરી કરવા તું મારી પાસે રહે અરે ! હું ખુશ થઈ જાગ્ર તેવી રીતે તું મારી મરજી ઉાવેછે, માટે જરૂરી મારી પાસે ર જ્યારે હું તને રહેવાનું કહુંછું ત્યારે મને માત્રી સ્થિતિમાં મૂકીન તું ખસુસ નહીંજ જાય.’ પટી નિર્દય થઈ પોતા ? ઊંડાણીને બાલ ઉથાપે તેમ નહોતું; તેથી તે ત્યાં રહી, તે રફતે મિસિસ ક્રમ્પન પઢીપર એટલો તો પ્યાર વધતો ગયો કે એક પળ પણ તેને પોતા- ની નજર પાસેથી માખી ખસવાદે નહીં. પટી સિવાય બીજા કોઇના હાથે તે અનાજ કે દવા કાંઈ ખાય પીયે નહીં, અને પટી જે સવાલ પૂછે તૈનાજ ફક્ત જવાબ આપે, આથી ગરીખ પેઢીને જે થાક તથા કેદખાનું સહન કરવું પડતું, તે ઘણા મજબૂત બાંધા વગરના માણ- સને હાનિક થઈ પડે તેવું હતું, પરંતુ પટી આ સઘળું શ્રેણી ધીરજથી તથા સ્માનંદી સ્વભાવથી સહન કરતી. જે કામ તેની સુ- કેતની હદ ઉપરાંત હતાં તે કામ પોતે કાંઈ સારૂંજ કરે એમ વિચારી કર્યા કરતી હતી, માટલું ખમવાથી તેને પતે તેમ નહોતું. પોતાની શૈશ્નાણીનો પીપર બેહદ પ્યાર જોઇને ભારથા નખથી તે શિખા સ્ત્રી તેનાપર ખળતી હતી; માટલા માટે કોઈ ક્રોઈવારે તે બોલતી કે કેટલાંક મ જીસી ખીજા કરતાં વધારે ભાગ્યશાળી તથા વધારે પ્રપંચી હોય છે; પરંતુ તેમાંના કેટલાંક પોતાની ધારણાઐમાં અંતે નિષ્ફળ થાયછે.’ પ્રથમ તો પછી આ સૂચના પર લેશ માત્ર પણ ધ્યાન ખાપ્યા વગરે પોતાના સાથે રસ્તે ચાલી જતી હતી, પરંતુ માખરે તેનાપર લક્ષ્ રવાની તેને જરૂર પડી. મિસિસ ક્રમ્પનાં સગાસંબંધીઓને માથા એ એવી ખબર આપી કે ‘મારી શેઠાણીની તબીયત દિવસે દિવસે બગડતી જાય છે, અને તે એક કડીના કથા પ્રમાણેજ ચાલેછે;
