જણાવ્યું કે, એવા રાક્ષસી અને રક્ષિત કારાગૃહમાં એ વસ્તુની જરૂરિયાત નથી; પણ કોશને તે લઈ લેવા ના પાડી. જોનનો પિત્તો પણ ઉકળી આવ્યો, તે બોલી :–
“નાસી જવાશે તો હું નાસી જઈશ. દરેક કેદીનો એ હક્ક છે.”
ફરીથી બધું સ્તબ્ધ થઈ ગયું ! ધબ ધબ અવાજો વચ્ચે તે પહેરેગીરો સાથે અદૃશ્ય થઈ ગઈ. કૉર્ટ બરખાસ્ત થઈ.
(૪)
બીજે દિવસે જોન સામે પચાસને બદલે બાસઠ ધારાશાસ્ત્રીઓ હતા. ગઈ કાલની માફક પાછું કામ શરૂ થયું.
“સત્યનિષ્ઠાના સોગંદ તારે લેવા પડશે. જે તને પૂછાય, તેના ઉત્તર સાચાજ આપજે.”
“સાહેબ ! મેં કાલે સોગંદ લીધેલા છે, અને તે પૂરતા છે.” પછી તેણે નિઃશ્વાસ નાખી કહ્યું “ખરેખર, તમે મને બહુજ હેરાન કરો છો.”
કોશનનું કંઈ ન ચાલવાથી તેણે આ વાત પડતી મૂકી. પછી બીજા ન્યાયાધીશનો વારો આવ્યો. જાણે કંઈજ ન હોય એમ તે બોલ્યો :–
“જોન ! કંઈ નહિ; બધું બોલી દે,તેં સોગંદ ખાધા છે એમ – સાચું ને સાચું.”
પણ જોન ઉંઘતી નહોતી, તેણે પ્રપંચ શોધી કાઢ્યો.
“નહિ, થોડાક વિષયો સંબંધી હું તમને કહી શકતી નથી.”
ન્યાયાધીશે પાઘડી ફરીથી બાંધી.
“વારૂ, ઘેર તું કંઈ ધંધો શીખી હતી ?”
“હા, સીવવાનો અને કાંતવાનો.” આમ કહી તે અજિત સિંહણે, પેટેના યુદ્ધ માં વિજય મેળવનારે, યોદ્ધાઓને આધીન રાખનારે, ઓર્લિયન્સને સ્વતંત્ર કરી રાજાને ગાદીએ બેસાડનારે અને પ્રજાના લશ્કરના સેનધિપતિએ અભિમાનથી છાતી કાઢી અને મસ્તક ઉંચું કરી આનંદથી જવાબ આપ્યો “અને આ ધંધામાં તો હું રાઉનની કોઈ પણ સ્ત્રી સાથે ટક્કર ઝીલી શકું !”
શ્રોતાઓએ શાબાશીનો મોટો પોકાર ઉઠાવ્યો. જોનને ગર્વ ઉત્પન્ન થયો અને તેણે સ્મિત કર્યું; પણ કોશને લોકોને ધમકી આપી અદબ રાખવા ફરમાવ્યું. હવે બીજો સવાલ તેને પૂછ્યો :–
“એ સિવાય અન્ય કંઇ ધંધો તારે હતો ?”
