कहुं छुं हुं अनुभव करी,खरेखरी वळि वात;
उपजे छे अभिमानथी, घडिये घडिये घात. ८१
मित्र नथी अभिमान गुण, एतो उग्र अरीव[૧];
मिथ्या अभिमाने गयो, जीवरामनो जीव. ८२
(પડદો પડ્યો.)
હાસ્ય રસના નાટકમાં ખરેખરો મરણનો વિચાર બતાવ્યાથી છેક બદલાઇ જાય માટે તે બતાવ્યો નહિ.
<--૦-->
नाटक समाप्ति विषे
સૂત્રધાર-અરે સભાસદો!મિથ્યાભિમાનથી કોઇ વખત કેવું સંકટ આવી પડે છે તે વાત સારી પેઠે આપના ધ્યાનમાં ઉતરી હશે. માટે હવે એ વિષે વધારે કહેવાનું કાંઇ બાકી રહ્યું નથી.
હવે જે ગૃહસ્થે પરોપકાર વાસ્તે આ નાટકનું પુસ્તક ગુજરાત વર્નાક્યુલર સોસાઈટીની મારફતે, ઇનામ આપીને રચાવેલું છે, તે ગૃહસ્થનું *પવિત્ર નામ આ ઠેકાણે આપણે સંભારવું જોઇએ.
शार्दूलविक्रीडित वृत.
भाळ्या भाविक भाटिया जन भला,कोडे बेसे कच्छमां,
त्यां गोविंदजि धर्मशी [૨]गुण-निधि,छे मांडवी स्वच्छमां;
जेणे नाटकनी रसीक रचना,रुडी रचावी नवी;
तेनुं तेम सभासदो सकळनुं.कल्याणवांचे कवि. ८३
સમાપન વર્ષ -
दोहरो.
शास्त्र भूजा ने भक्ति, भू,संवंतनी शरुवात;[૩]
पुस्तक आ पूरुं कर्युं, प्रबोधिनी [૪]दिन प्रातः ८४
પછી સર્વ સભાસદોએ સાબાશ! સાબાશ કહીને હર્ષની તાળીઓ બજાવી
[ને સભા બરખાસ્ત થઇ.]
સમાપ્ત
- ↑ अरि+इव=शत्रु, जम.
- ↑ નાટક રચનારનું કે રચાવનારનું નામ પ્રસિધ્ધ કરે નહિ તે કૃતઘ્ની કહેવાય. વેદના મંત્રનો પણ વિનિયોગ કરતાં, તે મંત્રના ઋષિ છંદ, અને દેવતા કહેવા પડે.
- ↑ આમ સાંકેતિક રીતે લેખકે સંવત ૧૯૨૬નું વર્ષ સૂચવ્યું છે. આ એક મધ્યકાલીન રીત છે.
- ↑ કાર્તિક સુદિ ૧૧
