________________
નવરંગો બાળક. રાએ કહ્યું “મારી માં જાણતી નથી.” આટલું બેલી દેવા લાગી. કરાઓ તે ખાડા-પૈયા, ટેકરા-ખેતર ખુદ્ધતા દતા સાથે દેહતા હતા. ચંદા થાકી ગઈ હતી. રસ્તામાં વાડકાંટાથી પગે ઉઝરઠા ભરાયા હતા. ચણીએ જરા ફોટા હતે. આગળ ચાલતાં પગ લપ ને કમોડ ખાધી. સામેથી એક ખેડુત આવતે હતે હે ચંદાને ઝાલી લીધી, નહિતે કે જાણે શું થાત ! પેલે ખેડુત ચંદાને ઓળખતે, એટલે હેને ઘેર મૂકી ગયે. ચંદાને ઘણા દિવસ પથારીમાં પડી રહેવું પડયું. પગની કરમડને લીધે ઉભા રહેવાનું નહિ. હેની પીડાને તાવ પણ આવતે. મેળામાં કે લગનમાં જવાનું નહિ ને ચંદા ઘરમાં એકંલી પડી હતી. પણ તે દિવસથી છોકરાઓ ભેગા ન રમવાને તેણે હરાવ કર્યો કે તે કરાવે પાજે. વાર્તા છે. લાલચુ છોકરો. જ ભલે, વહાલસે, હું માનનારે, અને ડાહ્યો છક હતાં; તો પણું હેનામાં એક માટે દોષ હતા. તે બહ ભી ને અંધી છેક હતા. તે હંમેશાં સુઘડ ૨તે હેના વાળ હમેશાં બેલા રહેતા. ચરી, છે
