આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
પધારો પિયુ !
જરા મંદિરિયેતો પધારો, પિયુ !
જરા પ્રેમીના પ્રેમને સ્વીકારો, પિયુ !
વ્હાલા, જોતી હું વાટ,
ઉર ભરિયો ઉચાટ;
મારા સૂના સ્નેહઘાટ
શું વિસારો પિયુ? ― જરા.
ભરી મોગરાની માળ,
રાજનાં ય ઉર વિશાળ,
મારાં ઊભરાતાં વ્હાલ,
હા ૨ ધા રો પિ યુ ― જરા.
૯૬ : નિહારિકા
