આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
કલાપીને
શિખરિણી ]
મીઠી વાણી તારી વિલસી અમ કુંજો ભરી ભરી.
અનેરાં સ્વપ્નો ને અણદીઠ ભૂમિદ્વાર ઊઘડ્યાં.
વિશુદ્ધિ વીંટેલી પ્રણયતણી મૂર્તિ સ્ફુટ બની–
નમેલી ચિંતાએ-તરતી ધીમી અશ્રુ ઉદધિમાં !
❋❋❋
વહ્યાં તારાં હૈયાં થકી ઝરણ ઝાઝાં પિયૂષનાં,
રસાળી લીલી ને રૂપવતી બની ગુર્જર ભૂમિ.
યુવા તેને તીરે વિહરી પઢતી સ્નેહલ–ગીતા.
મીઠું સાચું રોતાં પ્રણયી યુગલો નિત્ય શીખતાં.
❋❋❋
અનુકંપાપ્રેર્યું હૃદય તુજ ગુંજે રુદનને,
મીઠા રોતા સાદે ઝીલતી તુજ વાણી હૃદયને;
સિતારી તારીમાં મધુર મધુરી વાગી ગત, ને
અમૂલ કો કંપે શરીર મન ઉઠ્યાં ઝણઝણી.
❋❋❋
મન્દાક્રાન્તા ]
અશ્રુણીનાં નયન તુજનાં પ્રેમની પીડ રોતાં;
ચિરાયેલું જિગર તુજનું પ્રેમને કાજ તલસે;
કલાપીને : ૧૩૭
