આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
ગગનોના ઘુમ્મટ બાંધ્યા
૦ ભજનની ધૂન ૦
ગગનોના ઘુમ્મટ બાંધ્યા, પાથરણે પૃથ્વી માંડી,
શૂન્ય શિખરનાં સિંહાસને હો જી–
ઝળહળતી જ્યોતે બેઠા ! ટૂંકી છે નજરે મારી;
તલસું હું જોવા ઉજાસને હો જી–ગગનોના.
સાયરનાં નીર રાજા ! ચરણ પખાળે તારાં;
મેઘના અભિષેક માથે વરસે હો જી;
ખોબામાં પાણી ધરી પામર હું ઉભો રાજા !
ચરણે એ પાણી કેમ સ્પર્શે હો જી ?–ગગનોના.
સૂરજ ને ચાંદા કેરા દીવા અખંડ જ્યોત,
નવલખ તારાની દીપમાળ રે હો જી,
ઘરના તે ગોખે હું તો દીવા પ્રગટાવી બેઠો,
આરતીનાં આળપંપાળ રે હો જી !–ગગનોના.
વનનાં વન ખીલ્યાં ફૂલ્યાં ચંદન મળિયાગરાં હો,
વિશ્વંભર અભરે ભરિયા હો જી.
તુલસીને પાને હું તો રીઝવવા રાંક બેઠો !
રેલાવો રાજા રહેમ દરિયા હો જી–ગગનોના.
કણકણને કાંકરે ને પળપળને ચોકઠે
બાંધી મહેલાતો, નાથ ! ન્યારી હો જી !
૧૫૨ : નિહારિકા
