પૃષ્ઠ:Niharika.pdf/૧૭૩

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.


કરી વાતો ભારે, ખુશ થઈ ઠરાવો કરી કરી
સુખે નિદ્રા લેતા અતુલ નિજ વીરત્વથી રીઝી !

.........

ખૂંચાવ્યાં શસ્ત્રોને, ખૂંચવી લીધું હૈયાહીર બધું,
લૂંટાવી લક્ષ્મીને જીવન મહીં દારિદ્ર્ય ભરિયું.
નશો નિર્માલ્યોને મુખ ધરી કહી શાન્તિ સ્થિરતા !
અરે શેં ના જાણ્યું?
ઇતિહાસે નાણ્યું—
પગે દાબેલો કો કીટ પણ મરે તે ય ઝૂઝતો !

હસે જંજીરોથી જડી દઈ ગુલામો ધનપતિ,
તિરસ્કારે ગોરા નીરખી જડ કાળાની વિકૃતિ,
મીઠી મોંઘી વાની
જમી છાની છાની
સુખે સૂતા જાગી કુપિત બની આરામ તૂટતાં
અરે મારે સોટી કળકળી રહ્યા ભિક્ષુક પીઠે !
સત્તાધીશ સદા માને સત્તા સત્ય ! ચળે નહીં.
અને એ મૂર્તિ પારાની કેને હાથ રહી નહિ!


૬ કલેઆમ

અશસ્ત્ર પાસે નવ શસ્ત્ર એકે-
બ્રમાસ્ત્ર હૈયા મહીં તો ય છે છૂપ્યું !
સ્વમાનની વજ્રભરી અણીમાં
સામર્થ્ય છે. શસ્ત્ર સહુ વિડારવા !

જાણ્યું ઝગારે જરી આત્મમાન,
વિરમ શબ્દોની મહીં ઉતારવા,

૧૬૨ : નિહારિકા