પૃષ્ઠ:Niharika.pdf/૧૭૫

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.


ધાર્યું, વીરવભર્યું અદ્ભુત કાર્ય કીધું,
અગ્ન્યાસ્ત્રવૃષ્ટિ કરી રાજ્ય જતું બચાવ્યું,
વીરોની શ્રેણી મહીં અમ્મર સ્થાન પામ્યો,
જાણે ચઢંત કિરીટે કલગી રૂપાળી !

ભાગ્યો અશસ્ત્ર સમુદાય નિહાળી મૃત્યુ,
ના માર્ગ એક જડતો જરી નાસવાને;
ચોપાસ રૂંધી રહી બાગ તણી દીવાલો,
ખેલી રહ્યો કતલતાંડવ વીર ગોરો.

કૈં માનવી કુમળું મોત સ્વીકારવાને
કૂપે પડ્યાં, વળી બીજાં કચરાઈ ચાલ્યાં !
આશા તજી ખમી પ્રહાર ઢળી પડ્યાં ત્યાં !
ચોપાસ મૃત્યુ તણી જો ફરતી દુહાઈ !

જોયાં ન બાલ વળી વૃદ્ધ અશક્ત કાય,
જોયાં નહીં કુતૂહલે કંઈ આવનારાં,
જોયું નહીં દુષિત કોણ રહિત દોષ,
માર્યા પ્રજાજન અશસ્ત્ર જ એક ધારે.

ના ડાયરે વ્યથિતની સુણી આર્ત ચીસો,
એણે ન જોયું જરી ઘાયલ પીડા સામે,
દુઃખે મરે તરફડી, પણ વીર ગોરો
દૃષ્ટિ કરે છે મસ્તી જનતાની સામે ?

હિંદે નિહાળી હતી નાદીરશાહી કત્લ-
એ તો ઝનૂનભરી શ્યામલ શસ્ત્ર લીલા !
એ કત્લને ભૂલવતું વીસમી સદીમાં
સંહાર ખેલન કરે સુધરેલ શ્વેત !

૧૬૪ : નિહારિકા