આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
મુખડે ફૂલ
૦ ચોપાઈની ઢબ ૦
મુખડે ફૂલ ને આંખમાં હીરા !
દેવ પૂજું કે તમને વીરા !
દેવ રિસાયા મંદિર વસે !
વીરો મારો ખડખડ હસે !
હસતાં હસતાં મોતી ખર્યાં;
બ્હેનીએ જઈ ખોબા ભર્યા.
મોતીના એકાવન હાર !
બ્હેનીના પૂર્યા શણગાર.
હસતાં બંધ ન રહેશો વીર !
ભાભી માગે રેશમચીર !
રેશમનાં તો મોંઘાં મૂલ !
પૈસો જે દરિયામાં ડૂલ !
પરદેશીનાં પીધાં ઝેર,
વીરા લાવે તકલી ઘેર.
તકલીમાંથી તાણ્યા તાર;
તાર મહીં ભાળ્યો ઉદ્ધાર .
તેની સાડી વીરે વણી.
લઈને આવ્યા ભાભી ભણી.
૬૮ : નિહારિકા
