પૃષ્ઠ:Niharika.pdf/૯૬

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.

ભોળી કુમુદિનીને


૦ બિહાગ ૦

ન ખીલ તું મુજ કુમુદિની ભોળી
ચંદ્ર તને હરનીશ પટાવે.

હસિત વદન તુજ જરી જરી ડોલે,
અંતરે પિયુ નીરખી ચઢ્યું ઝોલે.
છકેલ એને છાંડી જતાં કદી
પ્રભાત સમયે શરમ ન આવે.-ન ખીલ તું.

બુલબુલ ગાતાં ગાતાં થાકી,
સ્વરલીનતામાં ગયું શીશ ફાટી,
સંતાયો ગુલ ગુલાબમાં પ્રિય
સુણે છતાં સંદેશ ન કહાવે-ન ખીલ તું.

પ્રેયસી પ્રિયનાં ત્રાટક કરતી,
પાંપણ પલકાશે નવે ભરતી,
દુ:ખ મહાન અરે પણ પ્રિય નવ
પ્રતિ ઉત્તરમાં નયન નચાવે–ન ખીલ તું.

૮૫ : નિહારિકા