આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
૧૫૩
શ્લોક ૨૩-૨૪.
ગઝલ – આ શબ્દનો ફારસીમાં તો અર્થ ode, અથવા તો sonnet, અમુક પ્રકારનું ગીતકાવ્ય, એમ છે; કોઈ છન્દનું એ નામ નથી. પરંતુ ગુજરાતીમાં રૂઢ થઈ જવાથી છન્દનાં કેટલાંક રૂપ માટે આ શબ્દ વપરાયછે તેથી સ્વીકાર્યોછે.
શ્લોક ૨૫, ઉત્તરાર્ધ.
પ્રૌઢબાળ; રમકડાંના દ્વિવિધ સ્વરૂપને પ્રતિરૂ૫ કવિનું સ્વરૂપ
દર્શાવનારા આ શબ્દો છે. બાલ્યકાળના સંસ્કાર તજ્યા વિના પ્રૌઢભાવની
છાયા લીધી માટે પ્રૌઢબાળ.
શ્લોક ૨૬.
કેટલાંક બાળકો હેવાં હોય છે કે પોતાને પ્રિય રમકડાં ઊંઘમાં
પણ હાથમાંથી છોડતાં નથી; એક બાળકી તો હેવી જોઈ હતી કે
ઊંઘમાં ને ઊંઘમાં એક હાથમાંથી બીજા હાથમાં રમકડું બદલે, પણ
દૃઢ પકડેલું છોડે નહિ.
શ્લોક ૨૫–૨૭.
પ્રકૃતિભાતની સંગતિમાં જ હમેશાં રહીને અદ્ભુત આનન્દ
