V ર કલા; અતિ શ્રેણી વિષરીતમ છે; તારા, કુમ, ઋન્દ્રધનુરંગ,. એ નયનગાચર પાર્ષી શ્રવણીચર નાદના સ્ત્રનું રૂપ ધારણુ કરતા કય્યાછે. પૂર્વોક્ત પ્રકારમાં ૧ર તે જાણૅ કરી જઇને તારા અને છે,. અને આ વર્ણનમાં ઠરી ગયેલું રૂપ પાછું વીખરી જઈ ને તારા વગેરે ભ્રમરૂપ સ્વર બની નયછે; પ્રથમમાં અદશ્ય તે દૃશ્ય અનેÈ.. અહિં દૃશ્ય તે અદૃશ્ય મની માત્ર શ્રવણથી જ અનુભમન્ય થાય. છે. ખર્ષાંત, આ દેવીનાં વખભરણામાં તારા, કુસુમ, ઇત્યાદિ પદ્મા- ચેનું મૂળ ઉપાદાન તે નાદ સ્વર જ—એમ દર્શાવવાના હેતુ છે. દેવીના નૃત્યનું દર્શન થતાં કવિ એ ખરું મૂળ સ્વરૂપ જોઈ સકેછે એમ આ રીતે બતાવ્યુંછે. સાક ૨૬. ડાય સંગીતમાંના જુદા જુદા રાગનું કોક ૨૫ અચલા વર્ગીકર રાગના સ્વરૂપસાધક સ્વર- સમુદાયના ધોરણે કરવામાં આવેછે; તે એ રીતે કે અમુક સ્વર- સમુદાયના ખામાં અમુક અમુક રામ આવી સર્ક; પ્રત્યેક રામની વિભણુતા સ્થાપનારાં તત્ત્વ દ્ધ પેસે, પરંતુ કામળ તીવ્ર અમુક સ્વરમંડળની રચના ઢાય, તા તે ખાખામાં, તે ખીખામાં, અમુક અમુક રાગો સમાવી સાય; દાનું નામ મટ. પરિામ એ ય કે અમુક ઠેમાં સુર મેળવેલી સરગી વગેરે વાવ હેાય તે। તે ઠાઠ- માંના રાગ વગાડાય, પરંતુ બીજા દાના રામ વગાડવાનું થાય તે તરત ઠાઠ ખલા પડે. પરંતુ કેટલાંક વાધ જેવાં હેાયછે—જેમકે સંપૂર્ણ શ્રુતિવાળી વીણા–કે દ્વેમાં ઠાઠ આધવાની જરૂર જ ના પડે; બધા ઠાઠની સાખી તેમાં આપેલી હોય. આ અચલ હાર્ડ,
વની વરવીણામાં વીગે અમલ ઠાઠ સ્થાપ્યા; એટલે હવે
