આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
૪૭
ને ઊંડા કો અકથ ભાવથી હું ઊભો રહું જોઈ;
જાગૃત સ્વપ્ન વિશે ડૂબ્યો, ને જો ! સહસા આ કોઈ
ઝડપી છબિ લઈને નાઠો ! ૨
વનવન ભમી સોધી વળિયો, નવ મળીઓ ! મૂર્તિ અમોલ;
હૃદયભાર વહીં મન્દમતિ હું લક્ષ્યહીન કરું ખૉળ;—
અને જો ! આ શુ દેખું ! — ૩
સન્ધ્યાકેરા સુવર્ણમન્દિરશિખરે ઉજ્જ્વળદેહ,
દિવ્ય મૂર્તિ ઊભી કો અનુપમ; એહ નહિં; પણ એહ
ગેહલક્ષ્મી મુજ પૂર્વે. ૪
મળી, મળી ફરી મૂર્તિ મનોહર ક્ષણભર થોભ્ય તું આજ !
ઉર સંઘર્યું કંઈ રહસ્ય ઊંડું, તેહ અર્પવા કાજ
તલપી રહ્યું મન મુજ ઘેલું. ૫
દિવ્ય નિરાશાધુમસે રચિયાં અશ્રુબિન્દુ અણમૂલ,
તે થકી ભીનાં અર્પું ચરણ તુજ, સ્વીકાર્ય તું સુમધુર
સ્મરણકુસુમો કંઈ મોંઘા. ૬
