પૃષ્ઠ:Palkara.pdf/૬૪

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
હિમસાગરનાં બાળ
55
 

આંખોમાં મૂંગો એક પ્રશ્ન હતો.

ધીરે ધીરે ડોકું હલાવી, આંખોની પાંપણો પટપટાવી, મોં પર આછો મલકાટ ચમકાવી ઓરતે હા ભણી.

- ને જાતભાઈના માથા પર પ્રેમભરપૂર પંજો ચાંપીને માલો ત્યાંથી ચાલ્યો ગયો. આબા એ પુરુષના કૂબામાં એની જોડે સlલજ્જ હાસ્ય વેરતી ઊતરી ગઈ.

(2)

આજે હાથ હાથની નાની માછલી પર, કાલે ઊંચાં ઊડતાં પંખીની આરપાર, તો પરમ દિવસે સાગરના હાથી જેવડી ચોપગી, જોડ દેતૂશળવાળી. ને લાંબા પૂંછડાનું ખડગ જેવું હથિયાર વીંઝતી સીલ માછલીઓના ટોળાની અંદર માલાનાં ભાલાં તથા તીર અચૂક નિશાન લઈને પેસી જતા. ઊંચી દેવ-ટેકરી પરથી કુત્તો ભસતો, કે તત્કાળ માલાની હાકલ પડતી : - પડકારો, ભાઈઓ ! હાથીઓનું ટોળું ખાડીમાં ઊતર્યું છે.”

એ હાકલ થતાંની વાર લાંબા કેશધારી ગામલોકો હાકલાાં કિકિયાટા કરી શરીર પર ચામડાના રૂંછાદાર ડગલા ચડાવતા, ઓરતો કિનારે પડેલી હોડીઓને ધકાવી ગીતો ગાતી ગાતી પાણીમાં હડસેલતી, અને ભાલાં, તીરકામઠાં, રાંઢવાં, છરીઓ વગેરે લઈને લોકો મછવા હંકારી મૂકતાં. મોખરે માલો બેસતો. જળ હાથીને કઈ જગ્યાએ સપાટામાં લઈ શકાશે તેનું ચોક્કસ અનુમાન બાંધતો, તે પ્રમાણે હોડીની ગતિ બદલવાના હુકમો આપતો, ને જળ-હાથીઓ ખડક પરથી જેવા જળમાં પડતા તેવું જ માલાનું ભાલું તેમના મર્મસ્થળમાં પરોવાઈ જતું. ખિજાયેલા સાગરની થપાટે થપાટે ગોથાં ખાતી હોડી ઉપર માલો ખૂબ આસાનીથી અસ્વારી રમતો હતો. જળચરોના મરણિયા ધસારા સામે પણ માલાની સમયસૂચકતા ડગમગી નહોતી જતી.

જળહાથીઓનાં તોતિંગ શબોને કોઈ ખડક પર ઘસડીને તેના ટુકડા કર્યા પછી જ હોડકામાં ભરી કિનારે લઈ જઈ શકાતાં.

એવા એક મોટા શિકારની સફર ઊજવાઈ રહી છે. કુત્તાઓ છલંગો મારી મારી હર્ષ બતાવે છે. દેશી ઢોલકાંને તાલે તાલે પુરુષો ને ઓરતો