પૃષ્ઠ:Pari Ane Rajkumar.pdf/૩૭

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
પરી અને રાજકુમાર:૨૯
 

જયાં તમે, ત્યાં બધું ય મને કુમાર : એક ભય નથી લાગતા ? કુમારી : શો ? કુમાર ઃ સેવા અને વ વચ્ચે ઘર્ષણ થાય તા ? કુમારી

ઘણું થશે તે

કહ્યું હતું ? કુમાર ઃ તા ય મને ભય પરી અને રાજકુમાર : ૨૯ ગમતુ જ છે. લાગે છે. મારાં નયનને તૃપ્તિ આપતી કુમારીની મૂર્તિ ના ભાગ હુ’ કેમ આપી શકીશ ? પછી જીવન કાં રહેશે ? નયનન પ્રેમ વધારે વિશુદ્ધ બનૉ. દુગરે શું કુમારી ઃ ભય તો મને પણ લાગે છે. પણ હું તમારામાં અને તમે મારામાં નવું નવું Øયા કરીશું. આપણે બંને સાથે છીએ છે ? થાઇ [ કુમાર અને કુમારી ગંભીરપણે ક્ષિતિજ તરફ નજર ફેકે છે. વાતાવરણમાં અદમ્ય કડથી સંગીત ગૂંજી ઊઠે છે. ] ગઝલ ખેંચતાં નયના, જિગરને બે થતાં હૈયાં; જીવનના એ છલકતા સાગરે છૂટી 1. ની વાદાંડી. મળે કર્યાં પ્રેમના આરે ? ઊભા છે માહુના માઁઝતાં । નથી ગઈ તૈયા. ન દેખાયે અચલ તારા; ખડકા ! કુમળાહાં ! દરિયે,