પૃષ્ઠ:Parkamma.pdf/૧૮૧

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
૧૭૨
પરકમ્મા :
 



પછી એ સંદેશો વાંચીને જમાઈરાજ આજ કપડાં ધોવરાવે છે, ને સર્વ સાળાઓનાં સંગાથમાં પહોંચે છે.

હે જમાઈ, તમે ચડો ઘોડે, ને મારી દીકરીને માટે વેલડી જોડાવો.

લટઘૂંઘટની છાંય

જમાઇ તેડવા આવે તે અવસર પરનાં ગીત આ સ્થળે પહેલાં જ જડ્યાં. એ સ્વરોમાં મને વિરહી નવવધૂઓની ઉત્કંઠ મનોદશાનો ચિતાર મળ્યો, મેંદી–નોતરાંની નવીનતા મળી, અને ગીતો તો વર્ષાઋતુનાં, લગ્નનાં, હાલાંનાં, કૈંક મળ્યાં, એક વાર તો પુરુષોએ પણું ગાયું, નાગજીનું ગીત.

નાગજી નામના એક મારવાડી વીરને એની પ્રિયતમા યુદ્ધમાં જતો રોકવા મથે છે. નાગજી નથી રોકાતો; લડાઇમાં જ કામ આવે છે.

હો રે નાગજી ! તડક તડક ત્રૂટ્યો ત્રાગ રે !
વેરીડા ! પાંચ પેરૂડા નૈ ઝીલે પૂણી રે

હો રે નાગજી ! ઘડી એક ઘોડલો થંભ રે
વેરીડા ! બાળું ઝાળું તમહીણો દેશ જો.

હો રે નાગજી ! તાવડિયો પાપી પડે ધોમ તપે રે
વેરીડા ! ધરતી ત્રંબાવરણી તપે હો !

હો રે નાગજી ! લટઘૂંઘટરી છાંયા કરું રે
વેરીડા ! ઘડી એક ઘોડલો થંભ જો !

હો રે નાગજી ! સરજે સરજે દેવળિયારો દેવ રે
નાગણી સરજે દેવળ માયલી પૂતળી રે

હો રે નાગજી ! આપેં એકણ મંદિર ભેળાં રેશાં રે

હો રે નાગજી ! સરજે અરજે હીવડારો હાર રે
હો રે નાગજી ! મું સરજું હીવડારો ડોરડો રે