આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
૧૪૮: પત્રલાલસા
હૃદયમાં જડાઈ રહ્યો. '
અત્યારમાં જ તે નાનાલાલની 'વિલાસની શોભા' વાંચતી હતી. તેના મગજમાં હજી શબ્દો રમતા હતા :
જોઈ હસે મુજ આંખ, ઠરે મુજ
આત્મન પ્રેમની ભરતી ચઢે.
દાખવ દેવી ઓ ભાખ સખી
આ મુજ વલ્લભ એ કોણ ક્યાંહી જડે ?
પરંતુ હવે તેને એ પ્રશ્ન પૂછવાનો રહ્યો જ નહોતો. તેને વલ્લભ મળી ચૂક્યો હતો. પરંતુ તે વલ્લભ હતો? પતિ અને વલ્લભ જુદા હોય ? તેણે ડોકું હલાવી એ નઠારો વિચાર દૂર ફેંક્યો.
