આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
ન જવાનું કહી દેવી નિદ્રાવશ થઈ હતી; જાગર્તિ ક્ષણ રોકાઈ ફરી પાછી ગઈ હતી!
“સારું થયું પ્રિય સખી થઈ છે પ્રસુપ્ત, સાચી બિના નહિ જ રાખી શકાત ગુપ્ત;” સંતોષથી નૃપતિ થાય હવે વિદાય, છે અંધકાર, પણ ભૂલ જરા ન ખાય.
કંસારી તમરાંઓના અવાજો આવતા હતા : સ્થળ કાલ છતાં શાંત બંનેને ભાવતા હતા!
વહે ઠંડો વાયુ કરી દઈ બધે શાંતિ વનમાં, ઘણા થોડા ઓજ ઉડુગણ પ્રકાશે ગગનમાં; હજી એકે પ્રાણી ગિરિ મહીં નહીં જાગ્રત દીસે, વધે અંધારામાં નરવર અગાડી વન વિશે.
જ્યાં જવું હતું તે આવ્યું સર સુંદર પાસનું; આપ્યું હતું પુરા જેને નામ `માદ્રીવિલાસ’નું.
ઝાંખી ભરેલ જલની સ્થિરતા જણાય, જોતાં જ તર્ક નૃપના ક્યહીંયે તણાય; બેસે શિલા ઉપર ચાલી સચિંત રાય, ઊંડા વિચાર મહીં છેવટ મગ્ન થાય.
અનિદ્રા શ્રમથી તેનો ધૈર્યભ્રંશ થયો હતો; પૂર્વના સ્મરણો માંહી ઘણો કાલ ગયો હતો.