આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
૧૫. દેવયાની Previous Next
“રજનીથી ડરું, તોયે આજે એ લેખતી નથી; ક્યાં છો? કચ! સખે! ક્યાં છો? કેમ હું દેખતી નથી?”
લંબાવેલા સ્વર મધુર આ વ્યોમ માંહે ફરે છે, પુષ્પે પુષ્પે વિટપ વિટપે નૂતન શ્રી ભરે છે; નાનાં નાનાં વપુ ધરી શકે શોધતા એ દિશામાં, રેલંતા એ રતિ વિવિધ શી કૈં શશીની નિશામાં!
દિવ્ય પ્રભા નીરખી ઉત્સુક જે થયેલી, દેખાડવા સુહૃદને પ્રણયાર્દ્ર ઘેલી; તે આ સ્વભાવસરલા કરી દોડ નાની બોલાવતી ધસતી બાલક દેવયાની.
તરે જે શોભાથી વન વન વિષે બાલહરિણી; સરે વા જે રીતે સુરસરિતમાં સૌમ્ય કરિણી; કરે એવું જ્યોત્સ્નાભ્રમણ, ભ્રમણે જ્યાં અટકતો શશાંક પ્રેક્ષીને સુભગ મણિ સેંથે ઝબકતો!
તરુઓ અભિનંદે આ અંગો લલિતને નમી; સમગ્ર નભ વર્ષે છે, આહા! ઉપરથી અમી!
