પપૈયા ૧૧૬ : પુષ્પાની સમાં પ્રાણુપુરાણ દેહતા અણુ અણુ કે ડંખે, યુગલ રાસમાં આવી સમાવે યૌવનભરની પ્યાસ...ન ન૦ es [રાસ પૂરા થતાં ક્ષણભર અધકાર છવાય છે. રાસધારીએ અદશ્ય થાય છે. યુવક અને યુવતીનાં ચ વસ્ત્ર અને હથિયાર પણ અદશ્ય થાય છે, અને તેને સ્થાને સુૌંદર વસ્ત્રો દેહ ઉપર આપા- આપ ધારણ થઈ ગયેલાં ડૂાય છે. ] રસેન્દુ : વસ્ત્ર પણ બદલાયાં, હૃદય પણ બદલાયું, અને આખી સૃષ્ટિ છે. શૃંગારરૂપ ધારણ કરી ઊભેલી દેખાય છે. એ શું બન્યુ ? લીલા : હું પણ એ જ અનુભવું છું. હૃદયમાં કઈક રસસ ચાર થયા અને બન્ને આંખ પલટાઈ ગઈ. તને હું જડ, જંગલી ગણતી હતી ! એકાએક તું બહુ રૂપાળા લાગે છે, આંખને ગમે એવા... રસેન્દુ ઃ એટલે હૃદયને પણ ગમે એવા ખરા કે નહિ ? લીલા : તું તારા હૃદયને
- and a
વાત કરીએ ! જો વળી ! પૂછી જો ને? પોતપોતાના હૃદય સાથે રસેન્દુ હૃદયમાં તારા સિવાય બીજું કશુ' વસતુ” જ માટે પણ્ હ્રદયમાં જગા નથી. નથી ! પ્રશ્ન લીલા : મારુ’ હૃદય પણ તારાથી જ ઉભરાઈ રહેલું છે ! રસન્તુ આપણે જરા વધા
વધારે નજીક ન આવી શકીએ ? જ Ch લીલા : મારા પગ ઊપડતા નથી-આંખ પગ સામે ઢળી પડે છે --દેહમાં કાપ ઊપજે છે...તારા વિચારે રસેન્દુ : તા...હુ આગળ ડગલુ ભરું ? અને તારા હાથ પકડી લઉં ? લીલા : તે...આમ પૂછી પૂછીને પગલાં ભરાતાં હશે, ખરું?... પ્રેમમાં ? તારી સામે વળી કાણ જુએ ! હવે ?
