આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
૧૧૮:પુષ્પોની સૃષ્ટિમાં
૧૧૮ : પુષ્પોની સૃષ્ટિમાં સર્જન કરનારે વહાણુ વીણુ એક આંખમાં અશ્ર અન્ય આંખમાં ૧ સારગ, પ્રાણીને એ બુદ્ધિ પગ ચાર, પણ માનવને હૈયે બુ દ્ધિ કે રા બળમાં જલ્લાઢા માજ સર્જ્યું સુકાન ? વહેતાં, ઊપજે વળી પુચ્છ વિનાના પ‘ખી માનવી દાસ. ઊછળે ચાર દિવસની ચાંદની માંહે, રાસ રમત ગુલતાન, કાળ કરાળની આળ પ્રાળે તા કે મન અભિમાન, ભાઈ ભાઈને લૂંટી લેતા, નહિ દેહ તા ર, ડાકુ ચાર. સુત્ર, માણુવા યુદ્ધે હમે પત્ની જાયા પુત્ર. વાનર એ નર, પાંખ વિહીન, શંગ વિનાના પશુ શું માનવ ? પ્રેત કે જીન ? ભૂત, હું કાને હસું છું? શા માટે હસું છું? તમને બંનેને હસુ” છું, મને આખી રષ્ટિ અને સૃષ્ટિમાં ચાલતી સધળી પ્રવૃત્તિએ હુસવા જેવી લાગે છે માટે હસુ
