સત્તરંગ : ૧૪૩ સંગાર : આ રસેન્દુ અને લીલા .......... શમ : રસ એટલે જ હૃદયની એકાકા! પરમ પવિત્ર ભાર! વિશુ આનંદ ! લીલા : પણ...મુનિરાજ !... રસ સાથે છે, રડાવે છે, ભય પમાડે રસેન્દુ : યુદ્ધે ચડાવે છે, આ મગ્ન કરી દે છે, ભાગ માગે છે, તિરસ્કાર ઉપજવે છે અને જીવનને ચગડાળે ચડાવે છે! માનવી થાકી જાય છે. આ ચક્રમાં ! શમ : જીવનનુ એ મથન ! એમાંયા મળતી શાંતિ એ રસામૃત ! પ્રમથ : પરન્તુ આ આભાસ રસને ડહેાળી નાખે છે! એને અદસ્ય કરા તો જગતનાં રાંસકરસિકા સુખી થાય અને રસ વિશુદ્ધ અને ....... શમ : આભાસ નહિ હેાય, ભ્રમ નહિ હૈય, ભુલભુલામણી નહ હેાય તે રસપરીક્ષા સાચી નહિં નીવડે. આભાસ | સ રસમાં ભ્રમ ઉપાવી અંતે તું મારામાં સમાઈ જા ! અહીં આભાસ પણ સત્યનું જ પડ બની રહે છે! રસેન્દુ, લીલા ! રસના તારણમાંથી, રસના મેઘધનુષ્યની કમાન વચ્ચે થઈ, આવા મારી પરમ શાંતિમાં ! મારું વરદાન છે રસને ! રસિ ઢાને ! માનવ હૃદયને! માનવતાને ! અસત્યને પણ સત્ય હૃદય સરસુ' ચાંપે ! ક્ષમા અપરાધને આલિલૈંગન આપે ! હાથ પ્રસારી પુણ્ય પાપને ભેટી પડે! ત્યારે માનવીને સાચે રસાન–બ્રહ્માન”દ પ્રાપ્ત થાય. એ જ રસસમાધિં! એ જ રસતરંગ ! [ મેઘધનુષ્યનું તારણ રચાય છે.રસે અને લીલા શમને પગે પડે છે. પુષ્પવૃષ્ટિ થાય છે અને શાંતિવાચક ગીત સહુ દશ્ય સમેટાય છે. હિર આમ્ ! હિર આમ્ ! ]
