૧૬૨ : પુષ્પોની સૃષ્ટિમાં કે ઃ શાષિતાની દાઝે દાઝતાં એ જ રક્ષણ રહિત – પગરખાં રહિત - ઉધાડાં પગલાં ! છે : અને પેલા સન્યસ્તશાબન ક્રૂડ ? એ દેહને ટકાએક કદરૂપી લાકડીના ! રામનામનું જાળું પ્રતીક ! એને સેનાની લાકડી ન ખપે. ૧ : નથી સાંભળતા એ જયનાદ ! નથી નિહાળતા એ કાટી કાટી સલામ કે પ્રણામ ! પરવા નથી એને રક્ષણની ! એ માર્ગ તા અબઘડી કાટી માનવી એની આસપાસ વદીવાલ બની જાય. પણ નહિ ! એના તાસભર ભર્યાં રામનું રખવાળું ! નીચેથી ઊંચે ય ન જુએ ને ! ૨ : પ્રભુના પયગ′બર ! ૩ : શાંતિના ખ્રિસ્તા ! ૪ : એ જ મેાહનદાસ...મહામૂલે ! ૫ : એ જ માહનદાસ ગાંધી માનવજીવનના પુણ્યના એ જ ! અમારા મહાત્મા ! ૬ : હિંંદના હૃદય હૃદય ઉપર રમતા અમારે બાપુ ! ૭ : કૃષ્ણ પછી ઘેર ઘેર ગવાતા કાઈ હાય તા તે એ જ ! રાષ્ટ્રપિતા... [ સહજ સૂચક શાન્તિ વ્યાપે છે. ] બાપુની પાસે ાય છે ? ૧ : શું થયું? કોણ એ ૨ : હે...રામ ! - | એક વાદ્યમાં ચીંસ – આછી ચીસ સંભળાય છે. ત્રણ પિસ્તાલના અવાજ સંભળાય છે. તુરત એક ધીમા, હળવા, કુંક સરખા ગાંધીઉદ્ગાર સભળાય છે. ] [ એકાએક સ્મશાનવત્ શાંતિ વ્યાપે છે, અને તુરત કાલાહલ મચે છે, ઉતાવળા ઉદ્ગારા સંભળાય છે. ] H
