દોસ્તી તૂટી
'પણ હૈયું બહુ ઠરે એવો છે હો દેવ !'
નાગાજણને હજુય સમજણ ન પડી. એણે કહ્યું 'ત્યારે બાપા હવે રજા છે ને?'
'થોડીક વાર ઘોડાને પંપાળી લઉં.'
'ખમા ! પણ ઘેરે ન્યાત ખોટી થાતી હશે .'
'તો દેવ ! મારા દોસ્ત !'રા'એ નાગાજણનો હાથ ઝાલીને કહ્યું : 'આપણી અશ્વશાળામાંથી તમને મરજી પડે તેટલાં ઘોડાં છોડી જાઓ, ને-'
'ને શું બાપા ?'
'આ એક જ વછેરો મને આપો.'
નાગાજણ ખસિયાણો પડ્યો. રા'ની માગવાની રીત એને તુચ્છ લાગી. એણે કહ્યું 'બાપા ! જૂનાના ધણીને જાતવંત ઘોડાંની ક્યાં ખોટ છે ? મારે ઘરધણીને ચડવાના કોડ પૂરા કરે એવો તો આ માંડ માંડ મળ્યો છે.'
'એટલે કે તમારે એકેને જ બધી વાતે માણવું છે, ને મને કલ્પનાઓમાં જ રમતો રાખવો છે એમને ? ઠીક રામ રામ !'
'રામ રામ બાપા.' નાગાજણ ચાલી નીકળ્યો. રસ્તે એને વિમાસણ થતી જતી હતી-
'આ તે આવો ભાવઠ કેમ બની ગયો ? મેં શું એને જીવતરમાંથી ખેડવી નાખ્યો ? મને કેમ સરત જ ન રહી ? હું અપ્સરા લઇ ગયો, ને ફકીરો એને કાંઇક દિલાસા દે છે, તે બધું શું હશે ?'