આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
| કમલા : | સવારીની આગળ આગળ ચાલતી સવારીની ખબર આવી પહોંચી છે. જુઓ -
(મનહર) નેત્રનાં પોપચાં ખીલ્યાં, મુખના હોઠ ઉઘડ્યા, કાન દો હવે તો વાજાં પણ સંભળાય છે. |
| સાવિત્રી : | અને, જો પણે ડંકો નિશાન આવતાં દેખાય છે. |
| વંજુલ : | હવે સવારી આવી એ વાત ખરી. બાકી પકવાન્નની સોરમથી પકવાન્ન આવ્યાની પ્રતીતિ આપની પેઠે મને થઈ શકે તેમ નથી. હું તો પકવાન્ન જોઉં તો જોયાનો સંતોષ થાય, ને ખાઉં તો ખાધાનો સંતોષ થાય. |
| સાવિત્રી : | જો, હવે સવારી આપણા બારણા આગળ આવી. તારા પકવાન્નનાં ગંધ રૂપ અને રસ એ ત્રણે પ્રત્યક્ષ થયાં. હવે, સૂંઘજેય ખરો, જોજેય ખરો, અને , ખવાય તો ખાજેય ખરો.
[સવારી પ્રવેશ કરે છે અને ધીમે ધીમે પસાર થાય છે.] |
| વંજુલ : | મારાથી પકવાન્ન ન ખવાય એ અશક્ય છે. વંજુલમિશ્રની ખાવાની શક્તિ ઘાયલ થાય એવું હથિયાર મહારાજના સમસ્ત સૈન્યમાં કોઈ પાસે નથી. પણ, અહોહોહો ! પેલું કાળાં ઝાડનાં જંગલ જેવું શું આવે છે. |
| સાવિત્રી: | એ તો ઉઘાડી તરવારોવાળા ઘોડે સવારોનું લશકર આવે છે. |
અંક પાંચમો
૯૯
