આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
| જગદીપ : | ગમે તેમ હોય, પણ ભૂતકાળ બદલાય તેમ નથી. |
| અમૃતદેવી : | તેથી જ સ્મૃતિઓનો હુમલો હું પાછો હઠાવી શકતી નથી. |
| કમલા : | ભૂતકાળની સ્મૃતિઓ પડતી મૂકી ભવિષ્યકાળની આશાઓનું મનન કેમ ન કરવું ? |
| અમૃતદેવી : | એવો વિશ્લેષ થઇ શકતો હોય તોપણ કઈ આશાઓનું હું મનન કરું ? |
| કમલા : | જગદીપદેવના રાજ્યારોહણની આશાઓનું. |
| દુર્ગેશ : | અને, એ માત્ર આશાનો વિષય નથી. જગદીપદેવ ગાદીએ બેસશે એ નિશ્ચય છે. |
| જગદીપ : | શીતલસિંહ પોતાના પુત્રને દત્તક નહિ લેવડાવી શકે ? |
| દુર્ગેશ : | ભગવન્ત આજ સવારે જ કહેતા હતા કે શીતલસિંહ કદી ફાવવાનો નથી. |
| અમૃતદેવી : | શીતલસિંહનું ગજું કેટલું ! એક કૂદકો માર્યા પછી બીજો કૂદકો તો શું, પણ બીજું ડગલું ભરવાની એનામાં ગતિ નથી. મને એની બીક નથી. |
| જગદીપ : | ત્યારે શાની બીક છે ? |
| અમૃતદેવી : | લીલાવતીનાં વચન ખરાં પડવાની. એણે મારો તિરસ્કાર કરી મને કહ્યું હતું કે 'તું મરતા સુધી માલણ જ રહેવાની છે.' મારું મરણ આણવાની કે મને માલણ રાખવાની લીલાવતીને સત્તા નથી, પણ એ વચન સાંભળ્યાં તે જ વેળા મને ભાન થયું કે એ શિક્ષા મને ઘટે છે, અને તે ક્ષણથી મારું હૃદય ભાંગી ગયું છે અને મારી આશાઓ શૂન્ય થઈ ગઈ છે. |
| દુર્ગેશ : | જગદીપદેવને ગાદીએ બેઠેલા જોશો એટલે આપ રાજમાતા થશો અને રાણી લીલાવતીનાં વચન ખોટાં પડશે. |
| અમૃતદેવી : | જગદીપ ગાદીએ બેસશે કે કેમ એ ક્લ્પના કરવી મેં |
૧૪૮
રાઈનો પર્વત
