આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
નોકર : | જી, બારણે કોઇ બ્રાહ્મણ આવ્યો છે. તે કહે છે કે આપને મળવું છે. |
શીતલસિંહ : | કોણ છે ? |
નોકર : | ડોસો છે ને મોટી દાઢી છે. |
શીતલસિંહ : | શું કામ છે ? |
નોકર : | તે કહે છે કે કાશી જાઉં છું ને વાટમાં ખરચી ખૂટી છે, માટે મદદ માગવા આવ્યો છું. |
શીતલસિંહ : | એને અહીં મોકલ, અને એ જાય ત્યાં સુધી તું ઓટલે બેસજે.
[નોકર જાય છે.] |
શીતલસિંહ : | સંજ્ઞા તો મળી, પણ તે વખતે બીજું કોઇ એ સંજ્ઞા જાણી ગયું હોય અને તેનો ઉપયોગ કરી મને છેતરવા આવ્યો હોય તો ? એમ હોય તો તે વસમું થાય. જોઉં છું. એકદમ વાત નહિ છેડું તો.
[લાંબા છૂટા કેશ અને લાંબી દાઢીવાળો, કામળી ઓઢેલો, અને હાથમાં લાકડી લીધેલો, એવો બ્રાહ્મણ પ્રવેશ કરે છે.] |
બ્રાહ્મણ : | જજમાન રાજા ! કલ્યાણ થાઓ.
મનના સઘળા ફળજો કામ, |
શીતલસિંહ : | (સ્વગત) નિશાની તો એ જ. (મોટેથી) આવો મહારાજ! તમે કોણ છો? |
બ્રાહ્મણ : | કોણ છું તે ખબર ના પડી? (બારણું અંદરથી બંધ કરીને સાંકળ વાસે છે અને ખોટા કેશ ને ખોટી દાઢી |
૧૫૨
રાઈનો પર્વત