પૃષ્ઠ:Rasataragini.pdf/૪૬

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
૪૫
<poem>

હાથે તે હાથ રહ્યો હીંચતો રૂપાળી રાત, ઉરમાં ઉમંગ-સુધા સીંચતો રૂપાળી રાત.

આછાં કૌમારવ્રત ઊજવ્યાં રૂપાળી રાત, જોડ્યા એ પ્રાણ હતા જૂજવા રૂપાળી રાત.

વાગી એ વહાલકેરી વાંસળીરૂપાળી રાત, અંતરના ગાન રહ્યાં ઊછળી રૂપાળી રાત

લીધા-દીધા તે કોલ કાળજે રૂપાળી રાત, પ્રભુએ કહ્યું 'સદૈવ પાળજે' રૂપાળી રાત.

આંખથી લગીર આંખ મેળવી રૂપાળી રાત, પાંખથી લગીર પાંખ ભેરવી રૂપાળી રાત.

સૂરજ શશીને કર્યા સાખિયા રૂપાળી રાત, ભાવિના ભેદ કૈંક ભાખિયા રૂપાળી રાત.

ગંગા ને સિન્ધુકેરી સંગતિ રૂપાળી રાત, એવા અભેદ રચ્યા આજથી રૂપાળી રાત

પલટી એ પ્રેમતણી પૂંજીઓ રૂપાળી રાત, પલટાવી કાળજાંની કૂંચીઓ રૂપાળી રાત.

આશાનાં દ્વાર નવલ ઊઘડ્યાં રૂપાળી રાત, પળમાં પ્રકાશ પડ્યા પ્રેમના રૂપાળી રાત.

શીળી સંસારતણી શેરીએ રૂપાળી રાત, કીધો પ્રવેશ ચડી ચૉરીએ રૂપાળી રાત.