આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
મેાસાળ
( ઓધવજી ! સન્દેશો કે'જો શામને - એ ઢાળ)
મહિયરથી મોંઘા રે મહિયર માતનાં,
મોંઘા એના ભાવતણા ભણકાર જો;
મનહરતી શી મહેમાની મામીતણી !
શીળા શા એ અંતરના સત્કાર જો !
મહિયરથી મોંઘા રે મહિયર માતનાં.
મનડાના મહેરામણ મામા મીઠડા,
પળ-પળ વદતા વહાલ ભરેલાં વેણ જો;
એાછાં—એાછાં અંતર કૈં કૈં આપતાં,
નિરખી નાચે આતુર સરખાં નેણ જો. મહિયરથી૦
ભાવજળે ભિંજાતાં પદ ભાણેજનાં,
સુરબાળક શી દિવ્ય દશા દેખાય જો;
પ્રેમતણા પડછન્દા ઘર-ઘરમાં
રસનાં લહાણાં ઉર-ઉરનાં લેવાય જો. મહિયરથી૦
જનનીની જનની રે સુખની સીમડી,
જૂની અાંખે હીંચે નવલાં હેત જો;
હસતાં એ પંપાળે હળવા હાથથી,
સૂકાં ઉર પણ સહજે થાય સચેત જો, મહિયરથી૦
