લખાણ પર જાઓ

પૃષ્ઠ:Raschandrika.pdf/૩૫

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
૨૪

૨૪ થી ધતી વસત જે મારી કીકીના પક્ષકારમાં તે દુનિયા છે ફૂલ : સખી ! પખીરું કે ભે મારે ખારણે રે લેાલ, ક્રુ ચમેલીના તારલા તે મેાગરાના ચંદ, માટે તેઢું ખીલે સાથે એવાં તેજ ને સુધ સખી ! પંખીડુ ।। ઝીલ મારે બારણે રે લેાલ. ૭ આંખે આંખે કાર્દિકશા તે વડલે વડલે વાત, મારાં તેમાંનું નામ ખેલે દિવસ ને રાત ઃ સખી ! પંખીડુકા ટેકે મારે મારણે રે લાલ. ૨ હિમાલયના સલા તે માનસરનાં તીર, આભે ઉડી જાઉં એવી મારા આત્માની અધીર ! સખી ! પંખીડુ કા પૈસે મારે ખારણે રે લેલ. ૯