પૃષ્ઠ:Raschandrika.pdf/૪૭

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
૩૬

લજામણીની વેલી ( વહાલા લાગે। આ વિકૃઆધાર રે, સગપણ તમ સાથે) હું તે નમણી લખમણીની વેલી રે, હાથ કાઈ અડોા માં ! મારૂં હતું. આ પળમાં ભીડાય ઃ હાથ કાઇ અડશે। માં ! કોઈ અડશે માં ! કુંળી કુંળી આ પાંખડી છે. મારી હૈ, હાથ જરી અડતામાં ઝૂમી એ જાય : હાથ કાઈ આડા માં ! ! હું તે। આકાશી વીજળીની વેલી ફૈ, હાથ કાઇ રહે સતાણ વાળીને વાસ : મારી આંખડી ખીડાય નહીં ભીડી હૈ, સહેજે જોતામાં ઝબકુચાપાસ ; હાથ અશા માં ! હાથ કાઇ અશા માં ! હાથ કાઈ ક્રાઈ હું તે અલખેલી પ્રાચીની વેલી રે, ઉષા લાતી જોતી દિગંત લાલ ગુલા હું વેરતી આ ભેામે રૂ,

કિરણ અતામાં તૂટે ઉરાંત ઃ હાથ કાઇ હાથ કાઇ હાથ ક્રાઇ હાથ કાઈ અડશે માં ! અશે। માં ! ૨ અડશા માં ! અડશે માં અશા માં ! અને માં ! ૩