1919 વહાલમજીના રાસ ચૂંથા પર ઠીકરી રે કે પટ ખેલે, વહાલમજી, આજે મારા પરણ્યાનું રાજ, લટપટ બેલે, વ્હાલમજી. વાદળમાં વીજળી રે ક સમયમ ચમકે, વડાલમજી, એવા મારા અંતરના ભાવ આજ કઈ ટમકે, વાલમજી ; અબળાના ઉરની રેકે વાત એક માંઘી, વ્હાલમજી, પ્રારબ્ધના ઝીલતી એ ધાવ, સ્નેને ન માંથી, વહાલમજી. પ્રીતમની હાંયમાં ૐકે અબળા ખીલતી, વાલમ, વાંદળના પડખામાં જેમ, વીજળી ઝીલતી, વાલમજી ; ચટકતી ચાંદની રે કે પતી વિએથે, વાલમજી, એવા છે અબળાના પ્રેમ, છુપતા તે, વાલમજી ચરે મેાતી, વહાલમછ, પુણ્યન્ત્યાતિ, વહાલમજી ; આભને કાઢે, વહાલમછ, ઝૂલી તમ સ્નેહંસહકાર, મહેારૂં ફૂલગેટ, વ્હાલમજી. માનસર કાંઠે રે ક હ્યુસ એવી તમ અંતરિકનાર, પામું મહારે મંદાકિની રે તમે તા ભાનુ સા રે કે ચંદા શી હું તે, વાલમજી, કાળજાતે કાતરતા કાળૉંચે મારે સૂતા, વાલમજી : સજીવન સ્નેહનાં લાયે દેવદૂત, વાલમજી, રાજ એવી કિરણની માળ હૈયે મારે ગ્રંથા, વાલમજી, ૧ ૩ ૪
