આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
૮૭
હવે થયા આપણા દિવાલા વાં મિથુનની રહ્યું ૯ મધ્યેન નયનથી આત્મા એક, તૂટી દેતુની ૨ લેાલ; છેક, આજે તમયે વસતી વાત પ્રથમથી હું લહે તમે પણુ સમજી લ્યે! ભલી ભાત દિલે ખીલી છે જ્યાત્તિ સ્નેહની રે તારો લકીએ અખૂટ છે દૃઢબંધન જીવન તુપી શું આજ લાલ, હું હું રે લેાલ. લેાલ. આપણે રે લાલ, વ્હાલા ! જરી જેટલું હાય વિશેષ, અને ભવ ભવ હસે વ્હાલા પડે આખું કંઇ લવલેશ, જગત કાં કાં ખસે ફાજ, તાપણે રે લોલ. એવું જરી દેતાં વધુ કઈ રાજ રે લાલ ! ફ્લેાલ ! ત્યાં તે રહીશું સદા હૈ લેાલ, વહાલપનારસહે।જ ; દીધા એ ખૂટા કદા હૈ લેાક? પ્
